Dalam sekelip mata, negara kita telah pun mencapai ulang tahun kemerdekaan yang ke-50. Betapa bangganya saya sebagai rakyat Malaysia terhadap tanah air yang kini kian pesat membangun.

Setiap tahun pada tanggal 31, ibu saya tidak jemu menggesa saya dan adik-beradik untuk bangun lebih awal. Tujuannya ialah untuk kami melihat cara negara kita menyambut hari kebesaran ini di Dataran Merdeka melalui kaca televisyen. Namun demikian, Hari Kemerdekaan tidak merupakan suatu impak yang besar dalam hidup saya. Walaupun begitu, tiap-tiap tahun saya berasa tidak sabar menanti Hari Kemerdekaan. Saya berasa gembira kerana hari tersebut merupakan cuti awam. Ini bermakna semua sekolah tutup. Semua pusat tuisyen juga bercuti. Betapa gembira hati saya.

Tiap-tiap hari belajar Sejarah juga tidak dapat menanam semangat patriotik dalam diri saya. Mungkin kerana kejayaan ini telah dicapai sangat lama dahulu dan peristiwa ini tidak begitu bermakna kepada orang muda zaman kini terutamanya orang bandar. Kadangkala rasa malu timbul pada diri saya. Soalan yang sering ditujukan mencabar minda saya untuk memikirkan masyarakat pada ketika itu yang bertungkus-lumus,hidup dalam penderitaan tetapi masih mempunyai semangat yang kuat untuk membebaskan negara tercinta, Malaysia. Tetapi saya di sini, langsung tidak berasa apa-apa pada hari yang sering diraikan.

Tibanya tahun 2007, poster ulang tahun kemerdekaan ke-50 negara kita telah menyentuh hati saya. Poster yang giat diletakkan di tepi jalan raya telah membuka mata saya. Tiba-tiba saya berasa gembira tetapi sedih pada masa yang sama. Saya berasa bersyukur kepada masyarakat masa dahulu yang telah berusaha supaya saya dapat berdiri di Malaysia dengan selamat pada hari ini. Selain itu, perasaan sedih juga menyelami perasaan saya. Sedih kerana tidak sedar dari dahulu akan kepentingan Hari Kemerdekaan kepada seorang warga Malaysia.

Walaupun saya tidak boleh mengubah pandangan saya yang begitu keanakan yang lepas, saya hanya boleh berkongsi kepada orang lain akan kepentingan hari yang istimewa ini. Saya berharap setiap orang muda yang berfikiran seperti saya dahulu akan sedar dan berasa bangga apabila melihat bendera negara Malaysia dinaikkan sambil mengingati Hari Kemerdekaan.

love grace

by Grace_MeiShan_Stephanie

Kumpulan Renegades : Grace, Mei Shan, Stephanie dari 4 Bunga Raya

Laman Web ini di____kan khasnya untuk pembelajaran Bahasa Melayu. Idea ini merupakan galakan guru Bahasa Melayu kami, Puan Hanim.

Mesej untuk Cikgu : Bolehkah Cikgu memberi komen dalam cbox? Blogskin yang baru ini tidak mempunyai ruangan khas untuk "comments". Saya telah cuba menambahkan ruangan tersebut tetapi kurang mahir pula. Harap maaf. Terima Kasih =]

*~*~*ARTICULATE*~*~*

*~*~*JukeBox*~*~*

Get your own Flash MP3 Player

*~*~*ARCHIVES*~*~*

February 2007
March 2007
April 2007
February 2008
March 2008

*~*~*LINKS*~*~*

*FROG Bahasa Melayu

*Blog Puan Hanim

*Kumpulan The Theory of Lepak
: Han Hwa, Han Liang, Bryan, Vinser

*Kumpulan Blaze
: Zhuo Li, Chong Sheng, Chien Lung, Ivan

*Kumpulan Organised Chaos
: Sarah, Natasha, Geneive

*Kumpulan Summoned
: Je Hui, Mei Yee, Natasha

*Kumpulan Project Initial
: Wen Leong, Hong Chun, Kwan Han, Hsu-Cherng

*Kumpulan K5Harmoni
: Pey Wern, Wei Fen, Yuen Yeng, Lee Ling

*Kumpulan Crazy Gamer

*Kumpulan Projek D
: Dasara, Kian Min, Navin

*~*~*CREDITS*~*~*

layout : jeanette
fonts : dafont
image : deviantart
brushes: 100x100

PIMP.myYearbook.com - No. 1 Pimp Site